The Skeireins Translation
by Ernst F. Bernhardt (see bibliography for details)
Ia:
(Deus
de coelo prospexit super filios hominum, ut videat si est) intelligens
aut requirens deum. omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt,
iamque sub mortis ceciderunt iudicium. propterea venit communis omnium
salvator, omnium peccata abluiturus, qui non aequalis nec similis nostrae
iustitiae, sed ipse iustitia erat, ut, tradens se pro nobis oblationem
et hostiam deo, huius mundi operaretur redemptionem.
hoc igitur videns Iohannes, id quod perficiendum
Ib:
erat a domino consilium, vere dixit Ecce,
hic est agnus dei, qui tollit peccatum mundi.
potuisset quidem etiam sine hominis corpore, potestate tantummodo divina,
solvere omnes ex diaboli dominatione, sed sciebat futurum fuisse, ut tali
potestate virtutis necessitas exhiberetur neque amplius servaretur iustitiae
consilium, sed necessitate effecisset hominum salvationem. profecto
enim diabolo ab initio non cogente sed decipiente
Ic:
hominem et per mendacium incitante ad transgrediendam legem, hoc fuisset
contra ac decebat, dominum venientem vi divina ac potestate eum solvere
et necessitate ad pietatem convertere: nonne enim videretur tum in iustitia
extorquenda transgredi illud antea iam ab initio constitutum consilium?
decebat igitur potius eos qui sua sponte oboediebant diabolo ad transgrediendam
legem dei, hos rursus sua voluntate assentiri salvatoris doctrinae
Id:
et aspernari nequitiam eius qui prius decepisset, veritatis autem cognitionem
ad renovationem divinae vivendi rationis institui. propterea igitur etiam
corpus hominis sumpsit, ut praeceptor nobis fieret iustitiae quae ad deum
est. sic enim debebat, ut similes faceret suae sapientiae, et homines iterum
invitare verbis et factis et nuntius fieri evangelicae vivendi rationis.
sed quoniam legis coercitio non solum conversioni ...
IIa:
... sua fide factus iam pro eo audacter se gerit, tempore scilicet passionis,
corpus eius post passionem cum Iosepho sepeliens, manifestans se non defecisse
propter principum minas. propterea etiam salvator, etiamtum simul incipiens,
indicavit sursum ferentem in regnum dei viam dicens Amen
amen dico tibi, nisi qui nascitur desuper, non potest videre regnum dei.
IIb:
'desuper' autem
dixit illam sanctam et caelestem genituram alteram per lavacrum pati. hoc
autem non intellegebat Nicodemus, propterea quod tunc primum audiebat a
magistro; ideo dixit Quomodo potest homo nasci,
cum senex sit? numquid potest in ventrem matris suae iterum introire et
nasci? ignarus enim cum etiamtum esset neque
nosset consuetudinem et corporalem ex utero in mente habens genituram,
in dubitationem incidit. propterea dixit Quo-
IIc:
modo potest homo, cum senex sit, nasci?
numquid potest in ventrem matris suae iterum
introire et nasci? at salvator futuram destinationem
eius videns et in fide profecturum esse, interpretatus est ei ut etiamtum
ignaro dicens
Amen amen dico tibi, nisi qui
nascitur ex aqua et spiritu, non potest introire in regnum dei.
opus enim erat et conveniens naturae, ad dispensationem
IId:
baptismatis recipiendam, aquam et spiritum accipere. nam homine e diversis
naturis fabricato, ex animo scilicet et corpore, cumque alterum ex his
visibile, alterum autem spirituale sit, ideo convenienter horum vestigia
secutus etiam duas nominavit res, propriam utrique ad baptismatis dispensationem,
et visibilem aquam et praeditum ratione spiritum, nimirum ut hoc videre
...
IIIa:
...
(aquae) multae erant ibi; et aderant et baptizabantur; nondum enim coniectus
erat in custodiam Iohannes. hoc autem dicens
evangelista indicavit dispensationem de eo prope finem fuisse propter Herodis
insidias. sed antea, ambobus baptizantibus et utroque suum commendante
baptisma, inter se invicem disputabant quidam, nescientes uter futurus
esset maior. deinde autem facta est quaestio
IIIb:
a
discipulis Iohannis cum Iudaeis de purificatione,
propterea quod iam etiam corporis purgationum mutatus erat mos et divina
puritas imperata erat, ne postea iudaicis aspersionibus et baptismatis
perpetuo uti solliciti essent, sed Iohannem audientes praecursorem evangelii
poenitentiam agerent. commendabat autem etiam dominus spirituale baptisma,
itaque iure est de purificatione quaestio mota; nam lex ab imprudentibus
commissorum delictorum unius
IIIc:
purgationem constituit, cineribus vaccae combustae extra moenia; postea
autem hos in aquam coniciebant puram atque hyssopo lanaque rubra adspergebant,
sicut conveniebat oblivisci studentibus. at Iohannes poenitentiae baptisma
praedicavit et delictorum veniam sincere se convertentibus promisit, domini
autem baptisma, praeter dimissionem peccatorum, etiam donationem sancti
spiritus, etiam (hoc) donans iis ut filii regni fiant;
IIId:
ut sit baptisma Iohannis in medio e duorum positum, exsuperans quidem legis
purificationem, sed minus multo evangelii baptismate. propterea perspicue
nos docet dicens Equidem in aqua vos baptizo;
sed qui post me venit, fortior me est, cuius ego non sum dignus qui procumbens
solvam corrigiam calceamenti eius; ille vero vos baptizabit in spiritu
sancto. ex dispensatione igitur ...
IVa:
Hoc
ergo gaudium meum impletum est; illum oportet crescere, me autem minui.
itaque discipulos suos, de purificatione cum Iudaeis quaerentes et dicentes
ipsi Rabbi, qui erat tecum trans Iordanem,
cui tu testimonium perhibuisti, ecce hic baptizat, et omnes veniunt ad
eum, etiamtum ignorantes de salvatore, propterea
docet eos dicens Illum oportet crescere, me
autem minui. at dispensatio de eo constituta
ad
IVb:
breve tempus quidem utilis fuit, et praeparans animos baptizatorum tradidit
evangelii praedicationi. domini autem institutio incipiens a Iudaea vel
per omnem orbem terrarum crevit, per omnem locum crescens usque ad hoc
tempus et proficiens, omnes homines ad dei cognitionem ducens, quia perspicua
est. propterea etiam magnitudinem domini gloriae notificavit dicens Qui
desuper venit, super omnes est. Non quod superantem
temere notificaverit, sed etiam tantam eius
IVc:
magnitudinis potentiam indicavit, et coelestem et desuper degressum dicens,
se autem terrestrem et ex terra loquentem, propterea quod natura homo fuit,
sive sanctus sive propheta erat et iustitiam testificabatur, attamen ex
terra fuit et ex verbali natura loquens; sed qui
ex coelo venit, etiamsi in corpore esse videbatur,
tamen super omnes est.
Et quae vidit et audivit, ea testatur; et
testimonium eius nemo accipit. atque etsi
e
IVd:
coelo in terram propter hominum dispensationem venit, tamen non idcirco
terrester fuit neque ex terra loquens, sed coelestia tradens mysteria,
quae viderat et audiverat apud patrem. haec igitur indicabantur a Iohanne,
non ideo tantum, ut domini magnitudinem notam faceret, sed ad notandam
et confutandam illam impiam controversiam Sabellii et Marcelli, qui unum
ausi sunt dicere patrem et filium; aliud vero sanctus spiritus ...
Va:
... ut particeps sit secundum patrem honoris, in omni opere unum praeceptum
exspectat. quod vero alterum quidem diligentem, alterum autem dilectum,
alterum monstrantem, alterum autem imitantem illius opera dicit, hoc vero
indicavit sciens futurorum errorem, ut discant ex eo duas personas patris
et filii profiteri neve rixarentur. secundum hoc vestigium perspicuo
Vb:
usus verbo dixit Sicut enim pater excitat
mortuos et vivificat, sic etiam filius quos vult vivificat,
ut, sua voluntate et sua potentia imitans eum qui prius vivificavit mortuos,
ipsum vivificaturum mortuos pollicitus incredulorum pugnacitatem increpans
corriperet. neque pater iudicat quemquam,
sed iudicium omne tradidit filio. quodsi unus
idemque esset secundum Sabellii declarationem, diversis significatus nominibus,
quomodo iudicare et non
Vc:
iudicare idem posset? neque enim tantum nominum commutatio duarum personarum
diversitatem ostendit, sed multo magis operis argumentum, alterum quidem
neminem iudicantem, sed tradentem filio iudicii potestatem; atque ille
accipit secundum patrem honorem et omne iudicium secundum illius voluntatem
facit, ut omnes honorent filium, sicut honorant
patrem. debemus igitur omnes nos, in tali
ac tam manifesta declaratione, deo non genito opponere genitum
Vd:
et unigenitum filium dei deum agnoscere, ut credentes honorem iam utrique
tribuamus secundum dignitatem; nam illud dictum Ut
omnes honorent filium, sicut honorant patrem
non parem sed similem honorem tribuere nos docet. atque ipse salvator,
cum pro discipulis precans patris dixit Diligis
eos, sicut diligis me, non parem dilectionem
sed similem ea re significat. eodem modo ...
VIa:
... minus illustris facta est necessario illius praedicatio, sicut ipse
dicit Illum oportet crescere, me autem minui,
quapropter igitur ad breve tempus credere in Iohannem audientes visi sunt,
sed haud multo post oblivioni eius res tradiderunt; itaque recte eos admonet
dicens Ille fuit lucerna ardens et lucens,
vos autem voluistis ad horam exultare in luce eius. ego autem habeo testimonium
maius illo
VIb:
Iohanne; opera enim quae dedit mihi pater,
ut perficiam ea, ipsa opera quae ego facio, testimonium perhibent de me
quia pater me misit; ille enim humanis verbis
testificans, perturbare conscientiam, quanquam verax erat, ignorantibus
poterat; at patris per mea opera testimonium omnem supra demonstrationem
humanae naturae Iohannis irrefutabilem vobis praebere potest cognitionem.
nam quodvis verbum apud homines acceptum potest immutatione depravari,
sed sancta opera,
VIc:
cum irrefutata sint, manifestant operantis destinationem, perspicue declarantia
a patre missum esse de caelo. propterea dicit Et
qui misit me pater, ipse testimonium perhibet de me.
vario autem modo et variis temporibus patris de eo factum est iudicium,
nunc per prophetarum verba, nunc per vocem de caelo, nunc per prodigia;
sed quia his ita factis durius incredulorum fiebat
VId:
cor, ideo iure addidit dicens Neque vocem
eius unquam audistis, neque speciem eius vidistis, et verbum eius non habetis
manens in vobis, quoniam quem misit ille, ei non creditis.
nam apud oboedientes futurum non est ut despiciatur, sed quidam et vocem
eius audiverunt, quidam autem eius speciem viderunt. Beati
enim, inquit, mundi corde, quia hi deum videbunt.
Ac iam proinde pignus per ...
VIIa:
... non fit mentio ulla cognoscentis domini virtutem et perpendentis eius
potestatem; nec Petrus solus sed etiam Andreas qui dixerat Est
puer unus hic qui habet quinque panes hordeaceos et duos pisces,
similiter ac Philippus coargitur nihil magni sensisse neque dignitatem
magistri perpendisse, quare exclamavit dicens Sed
hoc quid est inter tam multos? sed dominus
accommodans se ad eorum puerilitatem
VIIb:
dixit
Facite homines discumbere. illi autem, cum
foenum multum esset in eo loco, multitudinem discumbere fecerunt,
quinque milia virorum praeter mulieres et pueros. sicut in magna coena
discubuerunt, cum non esset aliud quidquam praeter quinque panes et duos
pisces, quos accipiens et grates agens benedixit, et tantulo satians eos
victu, non solum sufficientiam necessitatis eis
VIIc:
praebuit,
sed multo plus. posteaquam coenavit multitudo,
inventum est ex illis panibus duodecim cophini pleni quod supererat. Similiter
autem etiam piscium quantum voluerunt. neque
enim in panibus solis suae potentiae magnitudinem ostendit, sed etiam in
piscibus: tantum enim paravit eos fieri, ut unicuique tantum, quantum volebat
accipere eorum, faceret, neque ulla in re inopiam multitudini esse fecit.
sed
VIId:
praeterea
multo magis discipulis satisfecit, et alios commonefecit intellegere se
esse eundem qui in deserto quadraginta annis patres eorum nutrivit. Ut
autem impleti sunt, dixit discipulis suis Colligite quae superaverunt
fragmenta, ne quid pereat. collegerunt ergo, et impleverunt duodecim
cophinos fragmentorum ex quinque panibus hordeaceis et duobus piscibus,
quae superfuerunt his manducantibus ...
VIIIa:
... [ne]mo imposuit in illum manus,
sancta scilicet eius potentia invisibiliter nequitiam eorum etiamtum dissolvente
neque patiente ante tempus se comprehendi. Venerunt
ergo ministri ad summos pontifices et Pharisaeos, tum dixerunt eis illi
Quare non adduxistis eum? responderunt autem ministri dicentes quia
nunquam locutus est homo sicut hic homo.
hoc autem
VIIIb:
responsum
refutationi, imo potius comdemnationi illorum incredulitati factum est.
responderunt enim illis increpantibus se quod non adduxerant eum, non respicientes
illorum nequitiam increpantium se, sed potius admirantes domini doctrinam
aperte in omni hominum genere praestare existimaverunt. sed illi, propter
nequitiam suam fiduciam eorum non tolerantes, cum ira responderunt contra
eos dicentes Numquid et vos
VIIIc:
seducti
estis? Ecce num quisquam principum credidit ei aut Pharisaeorum? sed turba
haec, quae non novit legem, maledicti sunt.
haec autem cum acerbitate irae locuti sunt; qua in re mentientes inveniuntur,
neminem principum aut Pharisaeorum credidisse ei, siquidem Nicodemus ex
consilio dei venerat ad eum noctu, et cum confidentia pro veritate contendit
et dixit eis Numquid lex nostra iudicat hominem?
VIIId:
illis dicentibus neminem principum aut Pharisaeorum
credidisse, non cogitantes illum vere Pharisaeum
esse et decurionem Iudaeorum et unum inter potentes selectum ex maledictis
esse credentem domino et ad confutandam illorum nequitiam pro eo loquentem.
Sed illi non tolerantes correptionem responderunt dicentes Num
etiam tu e Galilaea es? scrutare et vide (prophetam a Galilaea non surgere).
back